Les corons - Pierre Bachelet
Z kilofem na Słońce, ale tak miło się słucha, że moje bardzo odbiegające od oryginału tłumaczenie, też może być(przynajmniej dla mnie) Wspomagam się "tekstowo.pl"!!!
Au nord, c'étaient les corons
La terre c'était le charbon
Le ciel c'était l'horizon
Les hommes des mineurs de fond
Na północy domki jak korony stały,
Węgiel po horyzont,
Ziemię tam pokrywał(!!!!)
Górników ten krajobraz na szychtę zwoływał.
Nos fenêtres donnaient sur des fenêtres semblables
Et la pluie mouillait mon cartable
Et mon père en rentrant avait les yeux si bleus
Que je croyais voir le ciel bleu
J'apprenais mes leçons, la joue contre son bras
Je crois qu'il était fier de moi
Il était généreux comme ceux du pays
Et je lui dois ce que je suis
Nasze okna jak zwierciadło na inne patrzyły,
Deszcz tornister zmoczył mi gdy ze szkoły wracałem,
Z szychty ojciec mój powrócił i oczy mu lśniły
W nich niebo błękitne ja wtedy ujrzałem
I lekcje gry w skupieniu robiłem z nim
Pewnie dumny ze mnie był
On szlachetny był jak inni stąd,
Kim jestem teraz, jemu zawdzięczam to!
Au nord, c'étaient les corons
La terre c'était le charbon
Le ciel c'était l'horizon
Les hommes des mineurs de fond
Na północy domki jak korony stały,
Węgiel po horyzont,
Ziemię tam pokrywał
Górników ten krajobraz na szychtę zwoływał.
Et c'était mon enfance, et elle était heureuse
Dans la buée des lessiveuses
Et j'avais des terrils à défaut de montagnes
D'en haut je voyais la campagne
Mon père était "gueule noire" comme l'étaient ses parents
Ma mère avait les cheveux blancs
Ils étaient de la fosse, comme on est d'un pays
Grâce à eux je sais qui je suis
I takie było, szczęśliwe dzieciństwo me,
Pralnią pachniało,
A zamiast gór, mieliśmy hałdy swe,
Z wierzchołków wioskę widać było.
Ojciec jak dziadek górnikiem był
A Mama białe włosy miała.
Z nizin korzenie mamy więc(???!!!)
I się nie wyrzekniemy tego
Au nord, c'étaient les corons
La terre c'était le charbon
Le ciel c'était l'horizon
Les hommes des mineurs de fond
Na północy domki jak korony stały,
Węgiel po horyzont,
Ziemię tam pokrywał
Górników ten krajobraz na szychtę zwoływał.
Y avait à la mairie le jour de la kermesse
Une photo de Jean Jaurès
Et chaque verre de vin était un diamant rose
Posé sur fond de silicose
Ils parlaient de 36 et des coups de grisou
Des accidents du fond du trou
Ils aimaient leur métier comme on aime un pays
C'est avec eux que j'ai compris
I było merostwo w dzionek odpustowy,
I fotka Jean Jaures,a w miejscu honorowym
I kieliszki wina, diamenty czerwone,
Na przypadłość pylicy, szczególnie cenione.
O trzydziestym szóstym, pamiętnym mówili
I metanu wybuchach co sztolnie przygniotły
Kochali tę robotę jak kraj swój ojczysty.
Dzięki nim zrozumiałem jak kraj ten mi jest bliski(????!!!)
Au nord, c'étaient les corons
La terre c'était le charbon
Le ciel c'était l'horizon
Les hommes des mineurs de fond
Na północy domki jak korony stały,
Węgiel po horyzont,
Ziemię tam pokrywał
Górników ten krajobraz na szychtę zwoływał.
Le ciel c'était l'horizon
Les hommes des mineurs de fond
Au nord, c'étaient les corons
La terre c'était le charbon
Le ciel c'était l'horizon
Les hommes des mineurs de fond
Na północy domki jak korony stały,
Węgiel po horyzont,
Ziemię tam pokrywał(!!!!)
Górników ten krajobraz na szychtę zwoływał.
Nos fenêtres donnaient sur des fenêtres semblables
Et la pluie mouillait mon cartable
Et mon père en rentrant avait les yeux si bleus
Que je croyais voir le ciel bleu
J'apprenais mes leçons, la joue contre son bras
Je crois qu'il était fier de moi
Il était généreux comme ceux du pays
Et je lui dois ce que je suis
Nasze okna jak zwierciadło na inne patrzyły,
Deszcz tornister zmoczył mi gdy ze szkoły wracałem,
Z szychty ojciec mój powrócił i oczy mu lśniły
W nich niebo błękitne ja wtedy ujrzałem
I lekcje gry w skupieniu robiłem z nim
Pewnie dumny ze mnie był
On szlachetny był jak inni stąd,
Kim jestem teraz, jemu zawdzięczam to!
Au nord, c'étaient les corons
La terre c'était le charbon
Le ciel c'était l'horizon
Les hommes des mineurs de fond
Na północy domki jak korony stały,
Węgiel po horyzont,
Ziemię tam pokrywał
Górników ten krajobraz na szychtę zwoływał.
Et c'était mon enfance, et elle était heureuse
Dans la buée des lessiveuses
Et j'avais des terrils à défaut de montagnes
D'en haut je voyais la campagne
Mon père était "gueule noire" comme l'étaient ses parents
Ma mère avait les cheveux blancs
Ils étaient de la fosse, comme on est d'un pays
Grâce à eux je sais qui je suis
I takie było, szczęśliwe dzieciństwo me,
Pralnią pachniało,
A zamiast gór, mieliśmy hałdy swe,
Z wierzchołków wioskę widać było.
Ojciec jak dziadek górnikiem był
A Mama białe włosy miała.
Z nizin korzenie mamy więc(???!!!)
I się nie wyrzekniemy tego
Au nord, c'étaient les corons
La terre c'était le charbon
Le ciel c'était l'horizon
Les hommes des mineurs de fond
Na północy domki jak korony stały,
Węgiel po horyzont,
Ziemię tam pokrywał
Górników ten krajobraz na szychtę zwoływał.
Une photo de Jean Jaurès
Et chaque verre de vin était un diamant rose
Posé sur fond de silicose
Ils parlaient de 36 et des coups de grisou
Des accidents du fond du trou
Ils aimaient leur métier comme on aime un pays
C'est avec eux que j'ai compris
I było merostwo w dzionek odpustowy,
I fotka Jean Jaures,a w miejscu honorowym
I kieliszki wina, diamenty czerwone,
Na przypadłość pylicy, szczególnie cenione.
O trzydziestym szóstym, pamiętnym mówili
I metanu wybuchach co sztolnie przygniotły
Kochali tę robotę jak kraj swój ojczysty.
Dzięki nim zrozumiałem jak kraj ten mi jest bliski(????!!!)
Au nord, c'étaient les corons
La terre c'était le charbon
Le ciel c'était l'horizon
Les hommes des mineurs de fond
Na północy domki jak korony stały,
Węgiel po horyzont,
Ziemię tam pokrywał
Górników ten krajobraz na szychtę zwoływał.
Le ciel c'était l'horizon
Les hommes des mineurs de fond
Komentarze
Prześlij komentarz