Memory - Andrew Lloyd Weber - Cats

Dla mnie pan Andrew Lloyd Webber, to Cesarz muzyki rozrywkowej drugiej połowy XX w. Jego kolejne musicale, to pasmo przebojów, nic tylko, słuchać, słuchać i słuchać. Z tym utworem jakoś ciężko mi idzie, no cóż wena uleciała. Powolutku, linijka, po linijce będę próbował!






Midnight, not a sound from the pavement
Has the moon lost her memory?
She is smiling alone
In the lamplight, the withered leaves collect at my feet
And the wind begins to moan
Północ, cisza uliczki uśpiła już,
Czy księżyc też zapomniał się?
W świetle latarni, uśmiech jej,
I suche liście u mych stóp
I wiatru zawodzenie!

Memory, all alone in the moonlight
I can smile at the old days
I was beautiful then
I remember the time I knew what happiness was
Let the memory live again
Samotność w świetle księżyca, i dawnych czasów czar
Radość wspomnień powraca.
Piękna żem wtedy była
Wiedziałam czym szczęście jest.
Ożyjcie więc wspomnienia znów. (Brr fatalnie, fatalnie, fatalnie)
                                     
Every streetlamp seems to beat
A fatalistic warning
Someone mutters and the street lamp gutters
And soon
It will be morning
Każdej latarni bijący blask,
Ponury sygnał daje
Mruczenie i blaszany trzask(Hm, tutaj nie wiem jak, bo co to jest, rynsztok, rynna przy latarni?!)
Zaraz poranek
Wstanie.

Daylight
I must wait for the sunrise
I must think of a new life
And I mustn't give in
When the dawn comes, tonight will be a memory too
And a new day will begin
Świta,
Nowy dzień znowu wstaje,
Znowu życie się budzi
Myśl w przyszłość ucieka, nigdy się nie poddaje
A gdy zmierzch znowu przyjdzie, dziś wspomnieniem się stanie
Dzień kolejny od świtu zagra nowym rozdaniem.


Burnt out ends of smokey days
The stale cold smell of morning
The street lamp dies, another night is over
Another day is dawning
Dopala się wczorajszy dzień
Ze stęchłym zmieszany porankiem
Konają lampy wraz z nocą
Kolejny dzień już świta/Świt błyszczy jutrzenki kagankiem

[Optional verse:]
Sunlight through the trees in summer
Endless masquerading
Like a flower, as the day is breaking
The memory is fading
Drzewa w letnim słońcu,
Wieczna maskarada
Niczym kwiat o świcie
Echo dni minionych w nicość się zapada/Wspomnienie/Pamięć dni minionych w nicość się zapada

Touch me
It's so easy to leave me
All alone with my memory
Of my days in the sun
If you touch me, you'll understand what happiness is
Look, a new day has begun
Muśnij mnie
Ach jak łatwo porzucić
Te wspomnienia i mnie
Muśnij mnie, to poczujesz czym szczęście jest me
Spójrz, nowy dzień już zaczął się.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Monaco (28 A L'ombre/28 Degrees in the Shade) - Jean-François Maurice

Vingt ans - Pierre Bachelet

Il est cinq heures Paris s'éveille - Jacques Dutronc